Wie is er ook al langere tijd bezig om zwanger te worden? - Vervolg - Zwanger worden forum

Vervelend, Lies. Is het doorgekomen?

Nog niet..

Er is nog hoop. Brrr, weer die onzekerheid.

Poesh, ik hoop dat je morgen goed nieuws krijgt. Denk aan je

Net door gezet. Volgende nod 13 september

Houd moed erin, Liesseling. Positief dat je ms precies op de nod dag is begonnen.

Ja had eigenlijk gisteren al verwacht, maar vandaag was nod dus prima. Over 2 of 3 dagen ben ik weer vrolijk, dan Is de buikpijn weg haha.
Beter zo dan elke keer dagen te laat

Dank je sophia, mag pas deze avond gaan dus moet nog even geduld hebben.

Liesseling, jammer meid we moeten proberen om de moed eein te houden, dikke knuffel.

Liesseling, wel balen
maar zo heb je in ieder geval geen onzekerheid!

Poesh, succes vandaag! Hoop op een mooie "schone" echo voor je en misschien wel al het resultaat van jullie chromosomentest!

balen liesseling.. succes de volgende ronde!

poesh succes vanavond!

xxiess

Baarmoeder is schoon, nog geen uitslag voor de chromosomen en 22 aug het hsg onderzoek..

Ik ben sinds gistermiddag thuis 
Heerlijk weer me eigen bedje enzo hihi

Lisa, fijn dat je thuis bent, hopelijk geen last meer?

Linnie, om half 12 moet ik daar zijn.. Tenzij ik mijn ms zou hebben, dan word het uitgesteld.

oke meid. ik zal dan aan je denken als je wel heen moet!

Poesh, goed nieuws dat alles goed eruit zag en over een weekje jullie meer weten. Ik heb veel positieve verhalen over hsg scan gehoord, maar heb zelf niet gehad. Het is onprettig, maar wel te doen, zeggen ze. 

Lisa, ik hoop dat je beebje nog even binnen in je buikje wilt blijven zitten. Doe rustig aan, meid.

Liesseling, ik heb ook altijd eerste paar dagen dipje door de hormonen, maar daarna wordt het weer beter. Hoe voel je je nu? Hoop niet te veel krampen.

Chantal, je afspraak komt bijna aan. Ik vind het ook spannend, alsof het mijn afspraak is, hihi.

Linda, gebruik je ovulatie testen?

Chantal, bedankt voor het vragen. Het gaat ietsje beter hier. Ik ben klaar met de antibiotica kuur. Mijn blaas is beter, maar is nog steeds gevoelig. Ik blijf cranberry sap en kruiden thee drinken. Hoop dat het snel helemaal voorbij gaat. 
Ik heb 4 september volgende afspraak met de arts, die me heeft geopereerd. Ze gaat kijken hoe alles genezen is. Ben benieuwd wanneer mijn menstruatie zal komen. Meestal zeggen ze 6 weken na de curettage. We zien het wel wat mijn lichaam gaat doen.
Mentaal gaat ook wat beter. Maar ik ben nog steeds erg prikkelbaar. Ik blijf deze week nog thuis. Vanaf maandag ben ik van plan om te gaan werken. Dan heb ik ten minste wat afleiding.

Lisa fijn dat je weer lekker thuis bent en nu hopen dat je beeb nog ff lekker blijft zitten!. Je zal nu wel bedrust hebben denk ik?

Chantie ondertussen inderdaad alweer 36 weken, ik kijk erg uit naar de kleine!.

Sophia omdat de baby nu 4 weken voorloopt op de groei heb ik 25 aug al een afspraak staan in het ziekenhuis om ingeleid te worden als ie er dan nog niet uit zichzelf is, dan ben ik 38 weken zwanger. Omdat ze anders bang zijn dat ik dan geen natuurlijke bevalling meer kan doen als ze me door laten lopen tot 40 weken of zelf 42, dat is niet verantwoord.
Ik heb morgen weer een liggingsecho bij de verloskundige praktijk en volgens mij moet ik daarna iedere week komen, de laatste 2 keer zaten er ook maar 2 weken tussen.
Ik wil of het nu al natuurlijk opgang gaat komen of niet zo ie zo in het ziekenhuis bevallen, ik voel me daar toch prettiger bij, mocht er iets met die kleine zijn zitten ze er direct boven op in plaats van dat ik nog hals over kop naar het ziekenhuis moet haasten.
Me vlucht tas had ik al met 34 weken klaar staan voor de zekerheid, en die staat nog steeds netjes te wachten, hopelijk komt de bevalling nog natuurlijk opgang net voor de 38 weken, dat zou ik wel leuker vinden + dat de laatste loodjes best pittig zijn en ik er klaar mee ben. Een makkelijke zwangerschap heb ik niet gehad en kijk daarom nu ook ontzettend uit naar als die kleine geboren is.

Ik heb net gelezen hoe het nu met je gaat en had ook al ergens gelezen dat je er nog niet aan toe bent om te denken of jullie weer verder gaan. Ik wil niet het hele gebeuren kleineren en doen alsof het niks is, maar misschien helpt het voor je eigen gedachtes om te denken; dit kindje was helaas niet in orde en je hebt die kleine een hoop ellende bespaard, ik weet niet wat de afwijking precies was, maar als je het besluit hebt genomen om het weg te laten halen dan zal het vast geen pijn vrij of gelukkig of gemakkelijk leven hebben gekregen. En dan had het zo moeten zijn!, jullie hebben nu al de eerste stap gezet in het zijn van goede ouders en denken aan je kindje ipv aan jezelf. Gun een ander kindje ook zulke goede ouders en geef de hoop en moed niet op en ga weer proberen!, 1 ding is nu zeker, jullie kunnen samen zwanger worden!.
Ik hoop dat je dit niet verkeert opvat, ik bedoel het zeer positief!.

Dame, ik heb op deze topic inderdaad nog niet verteld wat de afwijking van de baby was. Eerst vond ik het pijnlijk, maar nu durf ik er wel over te praten.
Het schedeltje van de baby was niet goed ontwikkeld. Het is een soort open ruggetje, maar dan schedeltje. Ik vind het heel raar dat dit is gebeurt, want ik heb sinds twee jaar voor de zwangerschap en tot nu toe gewoon folium zuur geslikt. Maar het blijkt niet altijd te kunnen voorkomen.  Het is niet bekend wat de oorzaak van deze afwijking is.  Dit is niet erfelijk en heeft een hele kleine kans op herhaling. Ik hoef dus niet bang te zijn dat volgende keer dezelfde gaat gebeuren, maar de angst zal altijd blijven. Dit is gewoon pure pech - een fout bij de cel deling in het begin zwangerschap. Dit heeft niet direct iets met de nekplooi te maken. Bij deze echo gingen ze gewoon alles gedetailleerd bekijken en toen hebben ze dat gezien. Totaal onverwacht, want bij 10 weken leek alles in orde te zijn. Goed dat we bij 12 weken erachter zijn gekomen. Anders zou ik bij 20 weken of later een bevalling moeten meemaken. 
Ze hebben wel een stukje placenta voor het onderzoek naar Leiden opgestuurd om te kijken of er geen andere chromosoom afwijkingen waren. De uitslag is al bekend en er is niks raars uitgekomen. Het blijft gewoon een pure pech. Hier zijn alle zwangere in het begin bang voor en onzeker over, maar je hoopt dat het je niet zal overkomen. Het is toch met mij gebeurd. Na zolang wachten en zoveel moeite dit nog. Voelt zo oneerlijk! Ik vind het heel erg voor het kindje. Die heeft het niet verdiend. Die was zo gewenst!  
Dit is geen gewone miskraam. Levend kindje met kloppend hart en bewegende handjes en voetjes. Dit vind ik het ergste. Al hadden we geen keuze. Met deze afwerking is het niet met het leven verenigbaar, niet te genezen. 
De curettage was onder volledige narcose, ik heb de baby daarna niet gezien. We hebben met mijn man gekozen om niet te vragen wat het was. Dit kunnen we niet aan. Ik heb op internet gelezen dat deze afwijking meer bij de meisjes voorkomt. Maar het is te pijnlijk om eraan te denken. Het maakt niet uit, het is ons kindje. De enige, die ik na de operatie aan de arts heb gevraagd of het was bevestigd, wat we op de echo hadden gezien. Ze zei dat het inderdaad zo was. Ongetwijfeld, het was de juiste beslissing. 



De bevalling bij jou kan nu dus elk moment komen. Spannend, meis. Je krijgt dus een flink kereltje  Ik kan het me voorstellen dat je niet kunt wachten om hem in je armen te sluiten. En ziekenhuis bevalling vind ik ook veiliger, zou ook ervoor kiezen. Ik hoop dat die nog spontaan begint. Ik wens je een soepele en voorspoedige bevalling. You can do it, girl!

Sophia, het werken zal je goed doen, voor de afleiding. Blijf wel aan jezelf denken!
En idd, wat jij meemaakt is niet gelijk een gewoon miskraam. Bij mijn eerste miskraam had ik ook al een kloppend hartje gezien, en dat deed zoveel meer pijn om het te verliezen.. Nu weegt het zwaar door omdat het al de derde keer is, maar die eerste keer blijft het ergst, door het kloppend hartje. Jij zat al een heel stuk verder, dus ik kan me voorstellen hoeveel erger het nog moet zijn voor jullie, elke stap dat je beebje maakt door te groeien, maakt het moeilijker als je het kwijt raakt.
Maar jullie komen er wel, als jullie er terug klaar voor zijn Dikke knuffel nog eens meid, ik zit echt me tje in.

sophia.. nee gebruik geen ov testen!

Hi Dames,

Ik en mijn partner zijn ondertussen al 2 jaar bezig, 2 vroege miskramen verder en nog geen gezonde zwangerschap mee mogen maken.

Graag klets ik mee en ga ik met jullie mee op (zwangerschaps) reis.

Ik ben trouwens 26.

Momenteel ben ik voor de 2e keer in deze twee jaar "over tijd" De eerste keer was in November 2013 ik was toen 4 dagen over tijd. Wel had het een duidelijke oorzaak. Namelijk een ongeluk waardoor ik in het ziekenhuis belande en volgepropt zat met medicatie voor een aantal weken.

Verder ben ik altijd regelmatig.

Ik ben nu 5 dagen over tijd. Niet anders dan anders geleefd, met vlagen het gevoel dat mijn ongi komt, maar dat laat op zich wachten. Ik heb hele vage positieve testen gehad maar vanmorgen weer negatief.

Volgende week kan ik naar de gyneacoloog voor een echo als het nog niet doorbreekt.

Ik heb overal puistjes, zelfs in mijn oren. Niet hele grote hoor ???? maar wel van die kleine pijnlijke. Mijn borsten doen ook van tijd tot tijd pijn.

Ach ja, blijft raar zo een vrouwenlichaam.

Groetjes

Die vraagtekens is trouwens een smiley! Deze : ;-)

Sophia:

Jeetje wat een heftig verhaal. Dit verdriet verdiend geen mens. Knuffel voor jou en je partner. Ik hoop dat je genoeg steun hebt om je heen. Mits je dat verlangt natuurlijk. X

Sophia:

Jeetje wat een heftig verhaal. Dit verdriet verdiend geen mens. Knuffel voor jou en je partner. Ik hoop dat je genoeg steun hebt om je heen. Mits je dat verlangt natuurlijk. X

hey christie.. welkom!!

wat een nare verhaal.. bah.. 2 miskramen..
hoop dat je dat een plekje hebt kunnen gegeven meid!

dan hoop ik dat je snel een hele zwangerschap mag meemaken en dat je dan je wondertje in je armen kan sluiten!

hier kun je je verhaal heerlijk kwijt dus praat alles maar lekker van je af!
hoop voor je dat je niet ongi wordt maar wel zwanger bent.. laat je het weten als je ongi doirgebroken is of hoe het volgende week bij de gynocoloog was?

is idd raar vrouwenlichaam!

xxiess

Hey Linda,

Het spookt altijd door je hoofd. Nu ook haha. Ik denk nu dat ik misschien wel even zwanger ben geweest maar dat het nog niet loslaat ofzo of dat ik het nog wel ben maar dat het weer niet goed zit en daarom zo vaag loopt. Ik denk nu sneller negatief.

Ik doe graag verslag over de gang van zaken.

Hoe staat jou situatie er voor Linda? Hoe oud ben je?

Liefs Christie

Hoi Christie, heftig verhaal. Welkom i op dit fijne hoekje en hopelijk helpt dit je voor steun of als je eens wat kwijt wil

M. Heeft vandaag gebeld naar t ziekenhuis en volgens mij moet ie de 22ste zn "potje" inleveren.

We hebben (of eigenlijk ik) besloten dat ik van de week ofzo ook ga bellen voor een afspraak als mijn eigen huisarts terug Is van vakantie om mijzelf ook na te laten kijken.

Ik heb ook gevraagd aan M. Hoever hij wil gaan als blijkt dat het niet op de natuurlijke ma Ier gaat lukken met ons, maar daar Had ie nog niet over nagedacht en dat wil hij pas doen als het nodig Is.
Snap ik aan de ene kant wel....

Veel sterkte in deze spannende tijd!

hey christie..

okey.. njaa je kan het nog ff aanzien tot je naar de gynocoloog moet en als je dan nog niet ongi bent kan je daar beter vragen wat je het beste kan doen.. denk ik!

hoe ik ervoorsta.. heb deze week net mun ms gehad dus ff flink klussen rond de eisprongdag en dan weer op het wachtbankje

ik ben 32 jaar!

xxiess