Wie is er ook al langere tijd bezig om zwanger te worden? - Vervolg - Zwanger worden forum

chantieeeee - schreef op 01-08 om 16:08
Balen liesseling :-(
1632 antwoorden en 42719965x bekeken
Wipeout - schreef op 01-08 om 18:58
balen liesseling
lisaaaa&milan - schreef op 01-08 om 21:51
Balen liesseling
linnie (linda) - schreef op 01-08 om 23:36
bah balen weer liesseling!
Poesh - schreef op 02-08 om 14:34
Dag dames,

zoals gezegd ging ik tijdje verdwijnen. Ik denk niet dat ik al even actief zal zijn als vroeger, maar ik kom terug meelezen en antwoorden.
Het is voor mij zeer heftig geweest.. De donderdagochtend nadat mijn mk de dinsdag was vast gesteld moest ik terug bij gyn. Een vervangende, want mijn gyn ging in verlof. De woensdag echter was het bloedverlies gestart, deels opgelucht, omdat dat voor mij bij het verwerken hoort, helaas was het bloedverlies tegen donderdag al gestopt. Op de echo bleek er geen echt vruchtzakje meer te zien te zijn, maar wel nog veel klonters. Omdat ik curretage wil vermijden een tabletje opgestoken. Echt waar, dat NOOIT opnieuw. Ik kreeg minimaal bloedverlies maar de krampen, ik wist niet waar kruipen, ik zat letterlijk naast het toilet omdat ik niet verder kon stappen, dit toch een hele middag lang.. Nadien gestopt alsook het bloedverlies.. Die zondag is het bloedverlies in alle hevigheid begonnen.. Dinsdag leek het gestopt te zijn, maar het is nog even herbegonnen, tot op vandaag heb ik bruinverlies. Alleen in die korte stop periode ben ik intiem geweest met condoom en in het zwembad geweest, 2 zaken die niet mogen als het nog bezig is. Dus ik hoop nu heel erg dat ik geen infectie opgelopen heb.
12 augustus moet ik terug op controle bij mijn eigen gyn, hopelijk is alles weg..
Ze hebben bij mij en mijn man bloed genomen voor genetische testen te doen, ofwel 12 aug ofwel eind aug hebben we hier uitslag van.
Gyn sprak ook over baarmoederholteonderzoek, wellicht hoor ik hier 12 aug meer van.

De reis heeft me deugd gedaan, maar toch voel ik me nog steeds gebroken.. 3x is echt te veel van het goede en ik hoop dat ze IETS kunnen doen voor ons.
chantieeeee - schreef op 02-08 om 15:14
Wat fijn om je weer "te lezen" Poesh. Dat betekend dat je er in iedere geval een beetje over kunt praten inmiddels en dat helpt bij het verwerken misschien (hopelijk). Helaas is je verhaal minder fijn. Jeetje meid, het verlies van je kindje is al vreselijk maar dat het dan ook op zo een manier moet verlopen gewoon dubbel gemeen Wel fijn dat de volgende afspraak weer bij je eigen gyn is, voelt toch wat vertrouwder. Hoop echt op positief nieuws voor jullie en dat ze inderdaad iets voor jullie kunnen doen. 3x zo een verdriet is genoeg het is tijd voor jullie geluk  
xxx
Sophia - schreef op 03-08 om 20:23
We hebben helaas afscheid moeten nemen van ons kindje.... Bij de nekplooimeting (12 weken) was er een afwijking gevonden, die niet met het leven verenigbaar is. De zwangerschap moest beeindigd worden. Ik kon het niet geloven, omdat het hartje klopte en de baby was zo bewegelijk. Maar deze diagnose was door twee andere artsen bevestigd. Ik ben afgelopen woensdag gecurreteerd.
Deze afwijking komt in 1 van 1000 zwangerschappen voor. Waarom moest het met ons kindje gebeuren? Het is gewoon niet eerlijk. 
Mijn schatje, je was zo gewenst en zo geliefd. Mijn hart is verscheurd. Ik weet niet of ik dit ooit zal kunnen verwerken. We zijn intens verdrietig...


Poesh, fijn dat het nu beter met je gaat. Heb je misschien tips voor mij wat jou helpt om er doorheen te komen...
Dame - schreef op 03-08 om 22:37
Sophia wat vreselijk om dit te lezen. Ik heb je al een privé bericht gestuurd. Je hebt echt pure pech gehad als ik het zo lees, 1 op de 1000 zwangerschappen en uitgerekend jij maakt dit mee, jij die al zo'n tijd heb moeten wachten op je wondertje! Je geluk kan niet op en dan dit ...., geen woorden voor.....Ik hoop dat poesh de nodige tips voor je heeft om je er wat doorheen te helpen, ik heb het niet meegemaakt dus kan je geen tips geven. Het enige wat ik wel kan blijven zeggen is sterkte en hou je taai, laat je emoties lopen en er mag gehuild worden en je mag verdrietig zijn!, neem de tijd om dit te verwerken, samen, jij en je man! en hopelijk kun je na een tijd de zonnige kant weer zien om de energie en moed te verzamelen om toch weer verder te gaan!.

  Liefs Dame, denk aan je ......
Liesseling - schreef op 03-08 om 22:42
Oh Soph, wat vreselijk is dit voor jullie. Zat dit met tranen in mn ogen te lezen.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe en hopelijk kunnen jullie dit een plaatsje geven.
Dikke knuffel voor jou.


Poesh Hoe gaat t nu met jou? Xx
Mommy - schreef op 03-08 om 23:00
Lieve Sophia,
Ook ik zit met tranen te lezen naar je verdrietige verhaal. Ik vindt het heel erg voor jullie. Ik hoop dat je dit ooit een mooi plekje kan geven in je hart en nieuwe kracht krijgt om dit te verwerken. Heel veel sterkte en ik denk aan je! Je weet ons te vinden, we zijn er voor je hier!
Dikke knuf, xxx Joy
linnie (linda) - schreef op 03-08 om 23:15
ook ik lees het met tranen in mun ogen.. vreselijkkk gewoon sophia.. gecondoleerd en heel veel sterkte meid! dikke knuffel xx
Poesh - schreef op 04-08 om 07:53
Lieve Sophia, vreselijk meid ! Heel veel sterkte!
Echt veel tips kan ik niet geven, verwerken doet ieder voor zich, ik ga hier wel schrijven hoe ik het wat kan verwerken.
Maar denk eraan, laat je emoties doe, krop het niet op.
Ook ik ben er nog niet volledig door, je gaat altijd blijven denken aan je kleine wondertje. Ik denk nog steeds aan alle 3 mijn wondertjes..

Wat mij helpt is doorgaan in het leven, gaan werken, op reis gaan, bij familie gaan... Het verzacht iets of wat de pijn, maar er zijn nog steeds momenten dat ik met de tranen in mijn ogen sta. Ik kan nog niet geconfronteerd worden met mensen die vragen hoe het mij gaat.. Ik moet straks de eerste dag gaan werken, ik hoop zo dat ze zich van niks gebaren want de rechtstreekse confrontatie kan ik zeker nog niet aan. (Hiermee beantwoord ik ook direct hoe het met mij gaat.)
Ik denk nog steeds dat mijn eerste wondertje 6 maand kon zijn, dat ik nu 8 maand zwanger kon zijn, of dat ik nu rond de 11 weken was... Laat die gevoelens ook toe, sta er even bij stil en ga dan terugverder. Soms heb ik het zo lastig dat als ik de plek zie in ons huis waar de wieg moet komen dat de tranen spontaan naar boven komen. Het hoort bij het verwerken dus krop het niet op en laat je even gaan.

Ik denk aan alle positieve dingen die ik wel heb, een lieve man, een eigen huisje, vast werk met leuke collega's, goede familie, leuke vrienden.. Automatisch word je al iets gelukkiger.. Sijpelen er dan gedachten binnen met een kindje, laat het ook gewoon komen, het is teken dat je er nood aan heb.

Wat mij ook helpt, maar voor jou geen hulp ga zijn, is dat ik gemakkelijk zwanger word, ik weet eens mijn cyclus terug goed is en ik weet wanneer mijn ovulatie ongeveer is ben ik vrij snel zwanger.

De eerste keer dacht ik ook, het kan iedereen over komen, de tweede keer liet ik me wat lijden door de dokters die zeiden dat 2 keer zeker ook nog toeval kan zijn.. Maar ook omdat ik wist, moet ik het nog eens meemaken dan doen ze onderzoeken. Nu heb ik nog niet echt iets gevonden om er mij volledig over te zetten... Stel dat ze iets genetisch vinden kan ik misschien nog zwanger worden maar enkel via IVF, dan moet ook ik die vlug zwanger geraakt de medische richting in. Stel dat er iets scheelt aan mijn baarmoeder, tja ik weet niet hoe ze dat kunnen oplossen maar wellicht is dat operatie. En vinden ze niks, dan heb ik gewoon pech gehad en dan moeten we gewoon verder doen, wat niet simpel zal zijn.. Misschien ben ik gewoon te vruchtbaar en nestelen alle eitjes zich in bij mij, die bij iemand anders al lang afgestoten worden, nestelen zich bij mij toch eerst in om dan pas afgestoten te worden.

Volledig medisch kan je stellen, het kindje was niet gezond, en na de 1ste keer kon in daar mee leven, nu niet meer.
De wens is nog altijd een gezond kind, maar toch, zelfs de dokters geloven niet in 3 keer toeval, anders zouden ze niet direct al die onderzoeken doen bij mij...

Luister niet te veel naar nutteloze raad of troostzinnen, 1 die ik elke keer gekregen heb: je bent nog jong het komt allemaal wel goed. Ok ik ben 23 jaar, maar we zijn klaar voor kinderen en dan maakt leeftijd echt niks uit. Tegen iemand van 30 ofzo gaan ze dan zeggen, je had er maar vroeger moeten aan beginnen, maar iedereen begint eraan wanneer het voor hem uitkomt, wanneer je er klaar voor bent.

Dikke knuffel meid! Als ik aan nog zaken denk zal ik het hier komen schrijven.
chantieeeee - schreef op 04-08 om 07:58
sophia, wat ontzettend oneerlijk  Ik weet helaas wat je meemaakt. Alle blijdschap en dromen in 1x weggevaagd  Lieve Sophia, pas goed op jezelf de komende tijd. Onhoud dat je verdriet er mag zijn. Praat erover. Voor mij hielp het om een mooie plant in de tuin te zetten. Met voor mij dan 2 zilveren hartjes erin. Een mooi beeldje bij de plant. Het is voor mij een soort gedenkplekje geworden. Elke keer als ik naar de plant kijk denk ik aan me vlindertjes. Klinkt misschien gek maar de plant bloeide zelfs in een periode dat hij helemaal niet hoort te bloeien. Het is echt belangrijk dat je het goed verwerkt, vergeten zal je het helaas nooit maar dat hoeft ook niet. ik wens jou en je man ontzettend veel sterkte toe om dit verlies te verwerken. Als je wilt praten zijn we er hier voor je!!!

 Een hele dikke knuffel en veel liefs Chantal
Poesh - schreef op 04-08 om 08:15
Sophia, 1 iets vergeten, neem de tijd om het te verwerken en geef het een plaatsje.
Op dit moment lijkt het niet zo, maar het komt wel goed, voor iedereen hier van ons, ik vind het zelf ook moeilijk om dit te geloven nu, maar het moet wel.
Stéphanie - schreef op 04-08 om 09:36
Dames,

Moet de spanning even van me af schrijven. In augustus 2013 ben ik gestopt met de pil. Ik post normaal niet zo veel op het forum, en lees vooral op zoek naar tips en advies. Maar nu had ik graag eens jullie mening.

Ik ben in behandeling met Clomid omdat ik niet vanzelf een eisprong aanmaak. Nu was het zaterdag de testdag, dus heb ik zaterdagmorgen (was toen 1 dagen over tijd) een test gedaan maar resultaat was negatief. Heb de test deze morgen (dag 4  overtijd) nog eens over gedaan maar wederom negatief resultaat. Zou het kunnen dat het nog te vroeg is en er nog niet voldoende zwangerschapshormoon aanwezig is om positief te kunnen testen?

Want normaal voel ik al paar dagen op voorhand aan mijn lichaam dat mijn maandstonden er aan komen en dat heb ik nu helemaal niet. En door die behandeling met Clomid ben ook vrij regelmatig. Dusja ... Pff best wel vervelend om zo in die fase te zitten! Weet helemaal niet wat ik er van moet denken.

In elk geval ga ik deze avond langs bij huisarts om bloed te prikken, dan heb ik hopelijk heel vlug zekerheid want het wachten duurt me te lang! 

Iemand hier ervaring mee?
Liesseling - schreef op 04-08 om 09:57
Geen ervaring met clomid, wel met over tijd zijn. Ik wens je iig veel succes.



Poesh knuffel x
Ingrid - schreef op 04-08 om 10:19
Dat klinkt veel belovend! suc6
Sophia - schreef op 04-08 om 10:31
Stephanie, wordt je cyclus met echo's opgevolgd? Het kan namelijk zijn dat je een keer wel ovulatie met climid heb gehad, maar deze keer bijvoorbeeld niet. Ik denk dat je test al positief zou moeten zijn. Sorry voor de eerlijkheid.
Sophia - schreef op 04-08 om 10:35
Dames, bedankt voor jullie steunende berichtjes en de tips om deze verdriet te verwerken. Doet me goed. Ik begrijp dat iedereen dat op zijn eigen manier moet doen. Ik kan in deze fase bijvoorbeeld niet naar de echo foto's en andere spullen kijken, die me aan de baby doen denken. Ik heb foto's onder mijn kussen verstopt. Zo blijft de baby bij me. Ik merk ook dat het helpt om mijn verhal hier van me te kunnen afschrijven. Bedankt voor de luisterend oor, dames.
Stéphanie - schreef op 04-08 om 11:24
@Sophia: mijn cyclus wordt inderdaad met echo's opgevolgd en heb al elke keer perfect gereageerd zoals het moest op de behandeling. Ook deze keer zat er door de Clomid een mooi eitje klaar en heb ik een inspuiting gehad met pregnyl dus mijn eisprong is er wel degelijk geweest
Sophia - schreef op 04-08 om 12:08
Hoeveel dagen na pregnyl zit je nu?
Sophia - schreef op 04-08 om 14:23
Stephanie, ik denk inderdaad dat je nu het beste je bloed voor HCG kunt laten prikken. Laat je het ons weten? Ik hoop op positief resultaat voor je!
Stéphanie - schreef op 04-08 om 14:28
@Sophia: ik zit nu op dag 17 na Pregnyl, ik houd jullie zeker op de hoogte!
Stéphanie - schreef op 05-08 om 09:20
Straks om 11u mag ik bellen voor de resultaten voor mijn bloedonderzoek. Wordt gek van de zenuwen ! Dokter zei dat het op basis van mijn verhaal wel goed mogelijk is dat ik zwanger ben maar dat ik in mijn achterhoofd moet houden dat het ook niets kan zijn. Zal blij zijn als er eindelijk duidelijkheid is! Deze morgen wel misselijk en pijnlijke borsten! Hopelijk is dat een goed teken!
Sophia - schreef op 05-08 om 10:06
Erg spannend voor je, meis. Ik kan het me voorstellen dat je niet kunt wachten op de uitslag. Toi toi toi!
linnie (linda) - schreef op 05-08 om 10:28
spannend stephanie.. ik duim voor je!!!

nou mensen.. mijn nod dag is 6 augustus en vandaag ongi geworden.. nieuwe nod 1 september ronde 7!!

xxiess
Sophia - schreef op 05-08 om 10:40
Owh, Linda. Ik wou vragen hoe het met je gaat en lees dit nieuws balen, meis. Veel succes met de volgende ronde!
linnie (linda) - schreef op 05-08 om 10:50
achjaaa had ik ook al verwacht niet veel geklusd deze ronde!
nieuwe ronde nieuwe kansen zeg ik maar!

hoe gaat het met jou sophia?

xxiess
Sophia - schreef op 05-08 om 11:04
Mooi dat je positief blijft, Linda.

Ik heb vandaag veel pijn bij het plassen. Weet niet hoe dat komt, want de afgelopen dagen heb ik dat niet gehad. Ik ga a.s. donderdag voor de nacontrole bij de gynaecoloog, zal over deze pijn vragen.
Gisteren was de eerste dag zonder tranen. Ik moet zeggen dat mijn emoties hier delen, helpt me heel erg. Bedankt voor het vragen naar mij.
Ik heb je nieuwe nod aangepast.

Liefs,
Sophia
Stéphanie - schreef op 05-08 om 11:39
Bloedtest ook negatief, huisarts begrijpt het niet en ik nog veel minder.
Heb nu een nieuwe afspraak om volgende maandag terug bloed te prikken (onder voor behoud dat ik mijn regels ondertussen niet krijg) en heb ook gebeld naar secretariaat van mijn gynaecoloog met de vraag om mij eens op te bellen. Zo kan ik haar ook de situatie eens uitleggen en misschien weet zij raad. Voel me echt down en verward nu, weet echt niet meer wat er van te denken. En zit hier dan nog eens op mijn werk ook dus kan het niet echt laten merken.

Reageren

Je kunt reageren op dit onderwerp 'Wie is er ook al langere tijd bezig om zwanger te worden? - Vervolg' in het Zwanger worden forum

Naam
Email notificatie Emailnotificatie is alleen beschikbaar voor ingelogde leden ! ja nee
ps, je reageert als gast. Wil je liever inloggen registreer je dan even of of log in met facebook

Ga naar pagina ...

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50




Brabbels maakt gebruik van cookies. Cookies worden gebruikt om inhoud en advertenties te personaliseren, sociale media features toe te voegen en ons webverkeer te analyseren. Wij delen informatie over het gebruik van Brabbels met onze social media partners, adverteerders en analytics. Zij kunnen deze gegevens combineren met andere informatie die over jou is verzameld via verschillende services of websites. info / verbergen en toestaan