Dank je wel nina
Hoi nancy,
Mijn man is internationaal vrachtwagen chauffeur en dus maar 1 soms 2 dagen in de week thuis, en ivf is iets wat ik absoluut niet in mijn 1tje wil doen grotendeels dan !
Ik heb al 2 meiden 10 en 12 uit een eerdere relatie waarbij mijn ex is weggegaan toen ik zwanger was van de jongste,
dus ik heb een aantal jaar alles alleen gedaan, en doe uiteraard nu nog een hoop alleen wat ik helemaal niet erg vind ,
maar door de eicel donatie die ik heb gedaan weet ik wat er allemaal bij komt kijken en dat trekt voor nu eigenlijk die grens ik vond het mooi om te doen en had het zo nog een keer gedaan voor m n nicht maar voor mezelf niet .
Dan is het ook nog zo dat ik heel zwaar depressief ben geweest een aantal jaar terug en ondanks dat dat heel goed ( op soms dipjes na ) gaat en ik alles onder controle heb hou je daar altijd wel iets aan over helaas,en bij mij is dat geuit in paniek aanvallen en mega zenuwen naar afspraken toe en maakt niet uit wat voor afspraken ik vind ze allemaal even spannend en verschrikkelijk!
Dan mag ik ook niet vergeten van mezelf dat er al 2 grote meiden rondlopen die ook al een stuk ouder zijn en dat leeftijds verschil kruipt ook langzaam omhoog we zijn begonnen toen de jongste 5 was en daar heb ik persoonlijk gewoon heel erg veel moeite mee . Ik wil geen moeder zijn die alleen maar bezig is met het krijgen van een baby , ze krijgen alles mee en ik ben zo open en eerlijk mogenlijk en als ze jonger waren geweest had ik waarschijnlijk anders beslist .
Daarbij word ik in november 36 en ook dat vind ik dan weer een dingetje bij andere mensen totaaaal geen problemen mee en ik denk dat als ik nog geen kinderen had gehad ik dat ook geen probleem zou vinden maar dat is dus een dingetje dat ook steeds terugkomt .
Verder willen we uiteraard dolgraag een baby( die wens is echt niet minder groot als iemand die wel voor ivf gaat ) en ik gun mijn man ook echt zooooo erg een kindje van hemzelf ( ook al noemt hij de meiden zijn meisjes en is hij al een echte vader ) het knaagt .....
maar voor ons voelt het alsof we er alles aan gedaan hebben en voor iemand die keihard riep ik ga de mmm niet in zijn we toch al een end die grens over
Ik hoop gewoon heel erg hard dat iui mogenlijk is en dat dat net het zetje voor ons is wat we nodig hebben